Termin wniesienia skargi na czynność komornika. Wierzyciel powinien w ciągu siedmiu dni od dnia dokonania czynności, w której jego prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, wnieść skargę do sądu. Termin siedmiodniowy ma zastosowanie w przypadku gdy wierzyciel był obecny przy danej czynności lub był o jej Z obu tych powodów minister sprawiedliwości odmówił wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie powołania na zwolniony urząd komornika sądowego przy sądzie rejonowym. A Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę na to postanowienie. Skarżącym był komornik sądowy pełniący od trzech lat tę funkcję w kancelarii komorniczej przy sądzie rejonowym. O możliwości objęcia zwolnionego stanowiska komornika dowiedział się z ogłoszenia ministra sprawiedliwości. Złożył stosowny wniosek, ale minister uznał, że postępowanie w tej sprawie nie może być wszczęte. Przepisy ustawy o komornikach sądowych nie przewidują możliwości powołania urzędującego komornika na inne stanowisko komornicze. Nie ma podstaw prawnych do uznania, aby czynnie działający komornik nie mógł być kandydatem na komornika w innym postępowaniu – argumentował w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kandydat na zwolnione stanowisko komornika sądowego. Skarga okazała się nieskuteczna, a WSA ją oddalił. Stawiane w niej zarzuty jako niepotwierdzone w obowiązujących przepisach są nieuzasadnione – ocenił sąd, powołując się na przepisy ustawy o komornikach sądowych. Nie ma w tej ustawie innej regulacji, pozwalającej czynnemu komornikowi zwracać się o powołanie na zwolnione stanowisko komornika sądowego. Zdaniem sądu urzędujący komornik sądowy nie posiada legitymacji procesowej do złożenia wniosku w takiej sprawie – omawiał wyrok sędzia sprawozdawca Robert Żukowski. Urzędujący komornik sądowy może natomiast ubiegać się o inne zwolnione stanowisko komornika sądowego w trybie wniosku o przeniesienie. Minister sprawiedliwości może bowiem przenieść komornika, na jego wniosek lub z innych uzasadnionych przyczyn, na stanowisko komornika do innego rewiru – stwierdził sąd. Wyrok jest nieprawomocny. Sygnatura akt: VI SA/Wa 719/22 Czytaj więcej O tym czy wniosek dłużnika zostanie rozpatrzony pozytywnie decyduje komornik. Jeżeli decyzja komornika nie satysfakcjonuje dłużnika np. biegły nie został wyłączony- wtedy dłużnik może złożyć do sądu skargę na czynności komornika. Skarga na opis i oszacowanie dotyczy najczęściej wyceny nieruchomości.

Art. 1. [Ustawa o komornikach sądowych i egzekucji]W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 133, poz. 882, z późn. wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2 w ust. 5 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: „W sprawach o egzekucję świadczeń alimentacyjnych lub rent mających charakter alimentów informacje, o których mowa w niniejszym ustępie, udzielane są nieodpłatnie.”; 2) art. 7 otrzymuje brzmienie: „Art. 7. 1. Rewir komorniczy obejmuje obszar właściwości sądu rejonowego, część tego obszaru lub obszar właściwości kilku sądów rejonowych. 2. Na wniosek prezesa właściwego sądu okręgowego prezes sądu apelacyjnego, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, w drodze zarządzenia, tworzy i znosi rewiry, zmienia ich granice oraz wyznacza siedziby kancelarii komorniczych. 3. Odpis zarządzenia, o którym mowa w ust. 2, prezes sądu apelacyjnego doręcza niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości. W terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia odpisu zarządzenia Minister Sprawiedliwości może, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, w drodze zarządzenia, uchylić zarządzenie prezesa sądu apelacyjnego. Krajowa Rada Komornicza przedstawia opinię w terminie siedmiu dni. Nienadesłanie opinii w tym terminie nie wstrzymuje wydania zarządzenia przez Ministra Sprawiedliwości. 4. Krajowa Rada Komornicza przesyła Ministrowi Sprawiedliwości, w terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, wykaz rewirów i siedzib kancelarii komorniczych według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego. 5. Minister Sprawiedliwości, w terminie do dnia 31 marca każdego roku, ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz rewirów i siedzib kancelarii komorniczych.”; 3) w art. 8 ust. 1–4 otrzymują brzmienie: „1. Komornik działa na obszarze swojego rewiru, z zastrzeżeniem ust. 3. 2. Komornik nie może odmówić przyjęcia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego, do którego przeprowadzenia jest właściwy. 3. Wierzyciel ma prawo wyboru komornika w granicach właściwości sądu apelacyjnego. 4. Z wyłączeniem spraw o egzekucję z nieruchomości komornik może, na pisemny wniosek wierzyciela, prowadzić egzekucję na obszarze właściwości sądu apelacyjnego, jeżeli w zakresie prowadzonych przez tego komornika egzekucji zaległość nie przekracza sześciu miesięcy. Zaległość oblicza się, dzieląc liczbę spraw niezałatwionych w roku poprzednim przez średni miesięczny wpływ spraw w roku poprzednim – z wyłączeniem spraw o egzekucję świadczeń powtarzających się.”; 4) art. 11 otrzymuje brzmienie: „Art. 11. 1. Komornika powołuje Minister Sprawiedliwości na wniosek zainteresowanego. 2. Minister Sprawiedliwości informuje, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, o wolnym stanowisku komornika oraz wskazuje pozostający do obsadzenia rewir i prezesa sądu apelacyjnego, do którego, w terminie jednego miesiąca od daty wskazanej w obwieszczeniu, należy składać wnioski o powołanie. 3. Niezwłocznie po złożeniu wniosku o powołanie na stanowisko komornika, prezes sądu apelacyjnego przesyła odpis wniosku wraz z załącznikami radzie właściwej izby komorniczej w celu wyrażenia opinii w terminie dwudziestu jeden dni. 4. Po upływie terminu wyznaczonego do złożenia opinii prezes sądu apelacyjnego przesyła niezwłocznie Ministrowi Sprawiedliwości wniosek o powołanie na stanowisko komornika wraz z załącznikami oraz opinią, o której mowa w ust. 3. Brak opinii nie stanowi przeszkody do nadania wnioskowi dalszego biegu. 5. Przed rozpatrzeniem wniosku o powołanie na stanowisko komornika Minister Sprawiedliwości może zwrócić się do Krajowej Rady Komorniczej o wyrażenie opinii w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż czternaście dni. Brak opinii Rady nie wstrzymuje rozpoznania wniosku. 6. W tym samym czasie zainteresowany może ubiegać się o powołanie na stanowisko komornika tylko w jednym rewirze komorniczym. W przypadku złożenia przez zainteresowanego w tym samym czasie kilku wniosków o powołanie w różnych rewirach. Minister Sprawiedliwości wzywa go do złożenia w terminie siedmiu dni oświadczenia, który wniosek popiera. Dalszy bieg nadaje się jedynie wnioskowi wskazanemu przez zainteresowanego. 7. Minister Sprawiedliwości pozostawia bez rozpoznania wniosek o powołanie na stanowisko komornika złożony po terminie, o którym mowa w ust. 2, oraz wszystkie wnioski zainteresowanego, który w wyznaczonym terminie nie złożył oświadczenia, o którym mowa w ust. 6.”; 5) po art. 11 dodaje się art. 11a w brzmieniu: „Art. 11a. 1. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, może odwołać komornika, za jego zgodą lub na jego wniosek, z zajmowanego rewiru i jednocześnie powołać go na stanowisko komornika w wolnym rewirze, jeżeli przemawiają za tym potrzeby prawidłowego i sprawnego prowadzenia czynności, o których mowa w art. 2, lub uzasadniony interes komornika. 2. W przypadku odwołania komornika z przyczyny określonej w art. 15 ust. 1 pkt 8 Minister Sprawiedliwości proponuje odwołanemu, z chwilą zaistnienia potrzeby obsadzenia wolnego rewiru, powołanie na stanowisko komornika tego rewiru. W razie przyjęcia propozycji Minister Sprawiedliwości powołuje zainteresowanego na zaproponowane stanowisko. 3. W przypadkach określonych w ust. 1 i 2 nie stosuje się przepisów art. 11 i art. 12.”; 6) art. 12 otrzymuje brzmienie: „Art. 12. Do wniosku o powołanie na stanowisko komornika zainteresowany załącza po dwa odpisy wniosku, życiorysu i dokumentów potwierdzających kwalifikacje, o których mowa w art. 10. Może przedstawiać opinie, świadectwa i zaświadczenia. Na żądanie Ministra Sprawiedliwości zainteresowany jest obowiązany przedstawić w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, określone dokumenty wykazujące posiadanie kwalifikacji, o których mowa w art. 10.”; 7) w a) w ust. 1 w pkt 7 kropkę na końcu zdania zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 8 w brzmieniu: „8) nie może pełnić czynności wskutek zniesienia rewiru.”, b) dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „3. Komornik odwołany z przyczyny wymienionej w ust. 1 pkt 3 pełni swoje obowiązki do czasu wyznaczenia zastępcy komornika lub objęcia kancelarii przez nowego komornika.”; 8) art. 23 otrzymuje brzmienie: „Art. 23. 1. Komornik jest obowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności. 2. Zastępca komornika ponosi odpowiedzialność jak komornik w zakresie czynności, które wykonywał. 3. Skarb Państwa jest odpowiedzialny za szkodę solidarnie z komornikiem.”; 9) w art. 26 dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu: „3. W zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 2, asesorowi komorniczemu pełniącemu funkcję zastępcy komornika przysługują prawa i obowiązki komornika. 4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w razie śmierci albo odwołania komornika.”; 10) art. 27 otrzymuje brzmienie: „Art. 27. 1. Zastępcę komornika wyznacza, w drodze zarządzenia, prezes właściwego sądu apelacyjnego na wniosek rady właściwej izby komorniczej. Wniosek powinien wskazywać przyczyny uzasadniające wyznaczenie zastępcy i osobę kandydata. 2. Przed wyznaczeniem zastępcy prezes sądu apelacyjnego wysłuchuje komornika lub zwraca się o nadesłanie wyjaśnień pisemnych w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, chyba że nie jest to możliwe. 3. Z ważnych powodów prezes sądu apelacyjnego może, w drodze zarządzenia, po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej, dokonać zmiany zastępcy. Brak opinii rady w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż siedem dni, nie stanowi przeszkody do wydania zarządzenia. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.”; 11) po art. 27 dodaje się art. 27a w brzmieniu: „Art. 27a. 1. Do zastępcy komornika wyznaczonego w razie śmierci lub odwołania komornika stosuje się odpowiednio art. 3a i art. 28. 2. Jeżeli nowo powołany komornik utworzy własną kancelarię, zastępca komornika przeprowadza likwidację kancelarii zastępowanego komornika. W terminie czternastu dni od zakończenia likwidacji zastępca komornika składa prezesowi właściwego sądu apelacyjnego sprawozdanie z likwidacji kancelarii, przesyłając odpisy sprawozdania radzie właściwej izby komorniczej. 3. Rada izby wydaje odpis sprawozdania, o którym mowa w ust. 2, osobie, która zajmowała stanowisko komornika w rewirze, w którym przeprowadzono likwidację kancelarii, lub jej spadkobiercom, po okazaniu postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.”; 12) art. 28 otrzymuje brzmienie: „Art. 28. Do komornika stosuje się przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ubezpieczeniach społecznych oraz o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.”; 13) w art. 33 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Komornik może zlecić asesorowi komorniczemu przeprowadzenie egzekucji w sprawach o świadczenie pieniężne nieprzewyższające kwoty trzydziestokrotności przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, zgodnie z art. 5 ust. 7 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335, z późn. stosowanego poczynając od drugiego kwartału roku przez okres pełnego roku, zwanego dalej „przeciętnym wynagrodzeniem miesięcznym”, z wyłączeniem egzekucji z nieruchomości.”; 14) w art. 39 w ust. 2 w pkt 6 kropkę na końcu zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu: „7) koszty uzyskiwania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego.”; 15) art. 45 otrzymuje brzmienie: „Art. 45. 1. Po złożeniu przez wierzyciela tytułu wykonawczego wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji komornik podejmuje czynności egzekucyjne, chyba że wnioskowi nie można nadać biegu z powodu przeszkód prawnych. 2. Za dokonaną egzekucję świadczeń pieniężnych komornik pobiera od dłużnika opłatę stosunkową. 3. Wszczęcie postępowania o dokonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego uzależnione jest od uiszczenia przez wierzyciela opłaty stosunkowej w wysokości 2 % wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia. 4. Przepis ust. 3 stosuje się także do zabezpieczenia roszczeń pieniężnych Skarbu Państwa i jednostek samorządu terytorialnego, nie wyłączając egzekucji prowadzonej na polecenie sądu albo prokuratora. 5. Od wniosku prokuratora lub sądu o zabezpieczenie na mieniu oskarżonego wykonania wydanego w postępowaniu karnym orzeczenia, skazującego na grzywnę, przepadek lub nakładającego obowiązek naprawienia szkody, komornik pobiera połowę opłaty określonej w ust. 3, nie mniej jednak niż 3 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. 6. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w ust. 3 i 5, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania do zapłaty przez wierzyciela, sąd lub prokuratora powoduje zwrot wniosku.”; 16) art. 45a otrzymuje brzmienie: „Art. 45a. Komornik w terminie 21 dni od dnia wpłynięcia wniosku podejmuje czynności egzekucyjne niezbędne dla skutecznego przeprowadzenia egzekucji.”; 17) art. 47 otrzymuje brzmienie: „Art. 47. 1. W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się wartość egzekwowanego roszczenia, stanowiącą podstawę ustalenia opłaty stosunkowej w dniu wszczęcia egzekucji, stanowi suma świadczeń za jeden rok oraz suma świadczeń zaległych. 2. Jeżeli przedmiotem egzekucji są świadczenia za okres krótszy niż rok, wartość egzekwowanego roszczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi suma świadczeń za cały czas ich trwania.”; 18) po art. 47 dodaje się art. 47a w brzmieniu: „Art. 47a. 1. Jeżeli prowadzona jest egzekucja alimentów zasądzonych w stosunku ułamkowym lub procentowym i nie można ustalić wartości egzekwowanego roszczenia w sposób określony w art. 47, wartość tego roszczenia należy ustalić tymczasowo na podstawie dolnej granicy świadczenia określonego w tytule wykonawczym, a w razie braku oznaczenia dolnej granicy, na podstawie pierwszej potrąconej raty. 2. Ostateczną wartość roszczenia, o którym mowa w ust. 1, ustala się po upływie każdego roku od dnia potrącenia pierwszej raty.”; 19) art. 49 otrzymuje brzmienie: „Art. 49. 1. Cała opłata stosunkowa wynosi 15 % wartości egzekwowanego świadczenia, jednak nie może być niższa niż 1/10 i wyższa niż trzydziestokrotna wysokość przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłatę ustala się w wysokości odpowiedniej do poniesionych przez komornika wydatków, nakładu jego pracy oraz wartości wyegzekwowanej części świadczenia zgłoszonego do egzekucji. Opłatę tę komornik pobiera również w wypadku umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela oraz na podstawie art. 823 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. W tym celu komornik wydaje postanowienie, w którym wzywa dłużnika do uiszczenia należności z tytułu opłat w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia. Postanowienie po uprawomocnieniu podlega wykonaniu w drodze egzekucji bez zaopatrywania w klauzulę wykonalności. Podstawą ustalenia wysokości opłaty są egzekwowane należności według stanu na dzień wyegzekwowania lub umorzenia postępowania egzekucyjnego. 2. W wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zmniejszyć wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1.”; 20) po art. 49 dodaje się art. 49a w brzmieniu: „Art. 49a. Wszczęcie egzekucji i postępowania o zabezpieczenie świadczeń niepieniężnych uzależnione jest od uiszczenia przez wierzyciela opłaty stałej.”; 21) użyte w art. 50, art. 51 ust. 1, art. 53, art. 54, art. 55, art. 56 i art. 58 wyrazy „prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia” zastępuje się wyrazami „przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego”; 22) art. 57 otrzymuje brzmienie: „Art. 57. Za wszystkie czynności z udziałem Policji, Żandarmerii Wojskowej, wojskowych organów porządkowych, Straży Granicznej i Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego pobiera się opłatę stałą w wysokości 25 % przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.”; 23) po art. 58 dodaje się art. 58a w brzmieniu: „Art. 58a. Nieuiszczenie opłaty, o której mowa w art. 49a, w terminie 7 dni od dnia otrzymania przez wierzyciela wezwania do zapłaty, powoduje zwrot wniosku lub odmowę dokonania czynności.”; 24) w art. 59: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Opłatę stosunkową komornik ściąga od dłużnika, obliczając ją proporcjonalnie do wyegzekwowanych kwot.”, b) uchyla się ust. 4; 25) art. 60 otrzymuje brzmienie: „Art. 60. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Komorniczej, określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat za czynności komorników niebędące czynnościami egzekucyjnymi, biorąc pod uwagę pracochłonność czynności oraz jako podstawę opłat przeciętne wynagrodzenie miesięczne.”; 26) art. 63 otrzymuje brzmienie: „Art. 63. 1. Z zastrzeżeniem odmiennej umowy zawartej między komornikiem i zastępcą komornika, o którym mowa w art. 26, zastępca komornika pobiera 25 % dochodu zastępowanego komornika w pierwszym miesiącu sprawowania zastępstwa, a w następnych miesiącach – 50 % tego dochodu. 2. Jeżeli przyczyną zastępstwa jest zawieszenie komornika w czynnościach na podstawie art. 78, zastępcy komornika należy się do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego dochód określony w ust. 1, nie dłużej jednak niż przez okres jednego roku. Po upływie jednego roku od zawieszenia zastępca komornika pobiera 100 % dochodu zastępowanego komornika. 3. Zastępcy komornika ustanowionemu w związku z odwołaniem albo śmiercią komornika należy się, z zastrzeżeniem ust. 5, cały dochód. 4. Dochodem komornika, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3, są pobrane i ściągnięte w danym miesiącu opłaty egzekucyjne oraz zwrot wydatków gotówkowych za przejazdy, określone w art. 39 ust. 2 pkt 3, pomniejszone o koszty działalności egzekucyjnej komornika i sumy określone w niniejszym artykule. 5. Komornikowi odwołanemu oraz spadkobiercom zmarłego komornika należą się opłaty prawomocnie ustalone przed odwołaniem lub śmiercią.”; 27) w art. 64 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Nadzór nad działalnością komorników sprawuje Minister Sprawiedliwości przez prezesów sądów okręgowych, sędziów-wizytatorów, a w zakresie kontroli finansowej – przez osoby upoważnione. 3. Minister Sprawiedliwości lub, z jego upoważnienia, prezes sądu okręgowego może zlecić sędziemu-wizytatorowi, a w zakresie kontroli finansowej – osobie upoważnionej, przeprowadzenie wizytacji w określonej kancelarii.”; 28) w art. 67 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Rada izby komorniczej przekazuje prezesowi właściwego sądu okręgowego odpisy protokołów wizytacji, wniosków i poleceń powizytacyjnych, o których mowa w ust. 1.”; 29) w art. 71 w pkt 4 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 5 i 6 w brzmieniu: „5) podejmowanie czynności z rażącą zwłoką, 6) naruszenie właściwości określonej w art. 8.”; 30) w art. 74 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2–4 w brzmieniu: „2. Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego złożony przez Ministra Sprawiedliwości wszczyna postępowanie dyscyplinarne. 3. Minister Sprawiedliwości, składając wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, może zawiesić komornika w czynnościach. 4. Na postanowienie Ministra Sprawiedliwości o zawieszeniu komornika w czynnościach przysługuje zażalenie do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia postanowienia. Przepisy art. 78 ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.”; 31) w art. 93 w ust. 1: a) pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1) wyrażanie opinii w sprawie tworzenia i znoszenia rewirów komorniczych, zmiany ich granic oraz wyznaczania siedzib kancelarii komorniczych,”, b) uchyla się pkt 3.

1. przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o powołanie Pana Dominika Stawickiego do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Poznaniu; 2. nie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie Pana Sylwestra Księdza do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego OBWIESZCZENIE MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 30 maja 2011 r. o wolnym stanowisku komornika sądowego Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2006 r. Nr 167, poz. 1191, z późn. obwieszcza się, co następuje: Do obsadzenia pozostają: ______1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 25, poz. 162, Nr 44, poz. 288, Nr 85, poz. 571 i Nr 112, poz. 769, z 2009 r. Nr 26, poz. 156, Nr 81, poz. 687, Nr 105, poz. 879 i Nr 223, poz. 1777, z 2010 r. Nr 40, poz. 228, Nr 155, poz. 1038 i Nr 182, poz. 1228 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622. Zmiany w prawie Grupy VAT mogą być interesujące, ale przepisy trzeba poprawić Od stycznia przyszłego roku firmy będą mogły zakładać grupy VAT i wspólnie rozliczać podatek. W piątek kończą się konsultacje tego rozwiązania. Eksperci widzą w nim wiele zalet, jednak niektóre kwestie wymagają poprawek. Bez nich korzyści z funkcjonowania w grupach VAT pozostają tylko w teorii. Ocieplanie domów - premier zachęca, korzyść podatkowa topnieje Do ocieplania domów przed zimą zachęcają nie tylko niedawne słowa premiera, ale też podatkowa ulga modernizacyjna. Niestety, realnie topnieje ona z miesiąca na miesiąc, bo jej kwota - 53 tys. zł - nie zmieniła się od 2019 roku. W tym czasie ceny materiałów i usług budowlanych poszły w górę o kilkadziesiąt procent. Jednak o jej waloryzacji na razie nie ma mowy. Jolanta Ojczyk Dziecko może zarobić więcej, rodzic nie straci prawa do ulgi prorodzinnej Lipcowe zmiany w Polskim Ładzie podniosły znacząco limit przychodów dziecka, po przekroczeniu którego rodzice tracą prawo do ulgi prorodzinnej. Zarobki pociechy wcześniej nie mogły przekroczyć 3089 złotych rocznie. Obecny limit jest znacznie wyższy. Co najważniejsze, można go stosować wstecznie, już od stycznia 2022 roku. Zmiana jest reakcją Ministerstwa Finansów na publikację Krzysztof Koślicki Do końca września czas na złożenie sprawozdania finansowego do KRS Z końcem września upływa termin na zatwierdzenie sprawozdania finansowego większości podmiotów, których dotyczy obowiązek jego sporządzenia. Ma to również znaczenie w kontekście obowiązku złożenia sprawozdania do KRS. Warto o tym pamiętać, ponieważ niezłożenie sprawozdania może skutkować odpowiedzialnością karną. Więcej na ten temat w Legal Alert. Grzegorz Keler Korzystanie z e-Urzędu Skarbowego już po nowemu W czwartek, 7 lipca, wchodzi w życie rozporządzenie ministra finansów w sprawie korzystania z e-Urzędu Skarbowego. Zmienia ono zasady dostępu do systemu. Logowanie i uwierzytelnianie użytkowników będzie się teraz odbywało według nowych zasad. Więcej spraw będzie można załatwić za pomocą pism generowanych automatycznie. Krzysztof Koślicki Переклади на українську Przetłumacz na polski Metryka aktu Identyfikator: Rodzaj: Obwieszczenie Tytuł: Wolne stanowisko komornika sądowego. Data aktu: 30/05/2011 Data ogłoszenia: 13/06/2011

(wskazać rodzaj służby wojskowej, której pełnieniem jest zainteresowana osoba ubiegająca się o powołanie) Preferowane miejsce odbywania dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej: (miejsce dyslokacji oraz nazwa jednostki wojskowej)

Wojska Obrony Terytorialnej Kto może dołączyć do WOT? Od czego zależy powołanie do WOT? Pierwszeństwo w powołaniu Procedura przyjęcia do WOT Gdzie złożyć wymagane dokumenty? Ile kosztuje złożenie wniosku o powołanie do WOT? Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - powołanie do WOT w Twojej miejscowości? Wyślij dokument przez internet - powołanie do WOT Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - powołanie do WOT Na czym polega służba w Wojskach Obrony Terytorialnej? Od czego zależy powołanie do WOT? Jakie dodatkowe dokumenty należy przedstawić podczas składania wniosku? Zapoznaj się z poniższym poradnikiem. Wojska Obrony Terytorialnej Wojska Obrony Terytorialnej to formacja mająca za zadanie utrzymywać powszechną gotowość do obrony naszego kraju oraz chronić jego mieszkańców przed skutkami klęsk żywiołowych, a także je likwidować. Żołnierze WOT współpracują z elementami systemu obronnego państwa, w tym szczególnie z wojewodami i organami samorządu terytorialnego. Swoją postawą mają przekazywać społeczeństwu wartości patriotyczno-obywatelskie. Osoby chętne do wstąpienia do wojska, mogą również zgłosić się do dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej. Kto może dołączyć do WOT? O służbę w Wojskach Obrony Terytorialnej może ubiegać się osoba, która spełnia poniższe wymagania: posiada polskie obywatelstwo, ma zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia czynnej służby wojskowej, jest w odpowiednim wieku: od 18 - 55 lat - dla szeregowych, do 63 lat - dla podoficerów i oficerów, posiada odpowiednie wykształcenie: co najmniej wyższe – w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym w korpusie oficerów, co najmniej średnie – w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym w korpusie podoficerów, co najmniej podstawowe – w przypadku pełnienia służby na stanowisku służbowym w korpusie szeregowych, nie była karana za przestępstwo umyślne, nie była przeznaczona do służby zastępczej, nie posiada nadanego przydziału kryzysowego, nie jest zwolniona od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny lub w przypadku nadania przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego w formie zbiorowej listy imiennej w jednostce przewidzianej do militaryzacji. Wniosek o powołanie do WOT mogą składać zarówno osoby, które składały przysięgę wojskową, jak i te, które tego nie robiły. Uwaga! O służbę w WOT mogą ubiegać się kobiety i mężczyźni. Od czego zależy powołanie do WOT? Podstawę do podjęcia decyzji w sprawie powołania komisja podejmuje na podstawie 3 kryteriów: wyniki nauczania i poziom kwalifikacji, wynikające z treści świadectw oraz innych dokumentów, wynik rozmowy kwalifikacyjnej, potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, w tym jednostek wojskowych Wojsk Obrony Terytorialnej. Pierwszeństwo w powołaniu Większe szanse na powołanie do WOT mają osoby, które: posiadają pobyt stały (zamieszkanie) lub pobyt czasowy powyżej trzech miesięcy na obszarze dyslokacji miejsca pełnienia tej służby, były żołnierzami zawodowymi, są członkami proobronnych organizacji pozarządowych, które podpisały porozumienie o współpracy z Ministrem Obrony Narodowej lub dowódcami jednostek wojskowych, posiadają rekomendacje władz tych organizacji, są absolwentami szkół realizujących programy innowacyjne lub eksperymentalne przysposobienia obronnego lub edukacji dla bezpieczeństwa. Procedura przyjęcia do WOT Aby dołączyć do żołnierzy Wojsk Obrony Terytorialnej, należy przejść przez procedurę rekrutacyjną. 1. Wniosek o powołanie do WOT Kandydat na żołnierza WOT musi złożyć do Wojskowej Komisji Uzupełnień wniosek o powołanie do WOT, a wraz z nim następujące dokumenty: kserokopia dowodu osobistego, kserokopia dokumentu potwierdzającego posiadane wykształcenie, pisemne referencje członka organizacji proobronnej - jeżeli wnioskujący do niej należy, świadectwo ukończenia szkoły - jeżeli wnioskujący ukończył klasę mundurową, dokumenty potwierdzające inne kwalifikacje: np.: certyfikaty językowe, ukończone kursy, szkolenia i uzyskane specjalizacje zawodowe. Jeżeli w wypełnionym wniosku pojawią się błędy, wojskowy komendant wezwie wnioskującego do ich poprawienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. 2. Wizyta w jednostce wojskowej Kandydat na żołnierza WOT otrzyma propozycję odwiedzenia swojej potencjalnej jednostki wojskowej, aby zapoznać się z podstawowymi zasadami funkcjonowania Wojsk Obrony Terytorialnej. 3. Rozmowa kwalifikacyjna Wnioskujący zostanie zaproszony na rozmowę kwalifikacyjną - jej termin wyznaczy Wojskowa Komisja Uzupełnień. Na rozmowę należy zabrać ze sobą oryginały wcześniej złożonych dokumentów. Po rozmowie komisja orzeka, czy potencjalny żołnierz został zakwalifikowany do WOT. 4. Wojskowa Komisja Lekarska Zakwalifikowani muszą obowiązkowo stanąć przed Wojskową Komisją Lekarską, która sprawdzi predyspozycje fizyczne i psychiczne kandydata na żołnierza. Następnie wnioskujący musi ukończyć szkolenie e-learningowe na platformie dla kandydatów. Po jego ukończeniu wydrukowany certyfikat należy dostarczyć przełożonemu w trakcie realizowanego szkolenia stacjonarnego. 5. Powołanie Po otrzymaniu orzeczenia wojskowej komisji lekarskiej i pracowni psychologicznej, wnioskujący dostanie od Wojskowego Komendanta Uzupełnień kartę powołania. Powinno to nastąpić nie później niż 14 dni przed terminem rozpoczęcia szkolenia. Gdzie złożyć wymagane dokumenty? Wniosek o powołanie do WOT wraz z innymi wymaganymi dokumentami należy złożyć w Wojskowej Komisji Uzupełnień właściwej ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego, trwającego powyżej trzech miesięcy. Wniosek można również złożyć elektronicznie na Elektronicznej Platformie Usług Administracji Publicznej ePUAP. Ile kosztuje złożenie wniosku o powołanie do WOT? Złożenie wniosku jest bezpłatne. Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - powołanie do WOT w Twojej miejscowości? Lista miejscowości Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - powołanie do WOT Jeśli do komornika z rewiru właściwego zostanie wysłany wniosek o wszczęcie egzekucji, to musi on go przyjąć. To, że komornik z rewiru jest właściwy nie oznacza, że sprawy nie może prowadzić komornik z innego rewiru. Wybór komornika przez wierzyciela jest możliwy, choć prawo to jest ograniczone. Piszemy o tym w dalszej części. Sprawa, która trafiła do Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczyła odmowy powołania na wolne stanowisko komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w S. (ogłoszenie z lutego 2013 r.). Odmawiając Minister Sprawiedliwości stwierdził, że warunkiem powołania na stanowisko komornika jest spełnienie przez kandydata przesłanek określonych w art. 10 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. Jak zaznaczono, do 28 grudnia 2007 r. komornikiem mogła zostać osoba legitymująca się wyższym wykształceniem prawniczym lub administracyjnym. Możliwość taka wynikała z uregulowań nowelizacji z 24 maja 2007 r. Gwarantowało to prawa nabyte asesorów komorniczych zatrudnionych na tym stanowisku w dniu wejścia w życie ustawy. Natomiast w tym dniu nie był zatrudniony na stanowisku asesora komorniczego, stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron w sierpniu 2007 r. Ponadto nie legitymował się dyplomem ukończenia studiów wyższych administracyjnych, gdyż ukończył zawodowe studia administracyjne i uzyskał tytuł licencjata dopiero w kwietniu 2010 r. Minister podkreślił, że status asesora komorniczego nie jest związany jedynie z decyzją administracyjną o powołaniu na to stanowisko, ale również z faktyczną praktyką na tym stanowisku w kancelarii komorniczej. Dlatego też, nie mógł znaleźć zastosowania przepis ustawy zmieniającej. Minister Sprawiedliwości wskazał, że ustawa zmieniająca zaostrzyła wymogi dotyczące wykształcenia komornika, stanowiąc wymóg ukończenia studiów wyższych prawniczych (w Polsce lub za granicą) i uzyskania tytułu magistra. Tak więc elementem koniecznym do ewentualnego powołania na stanowisko komornika stał się, w przypadku skarżącego, wymóg uzupełnienia wykształcenia. Taką argumentację podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. zaskarżył ten wyrok do NSA podnosząc błędną wykładnię art. 100 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, polegające na uznaniu, iż decyzja Ministra Sprawiedliwości, powołująca skarżącego na stanowisko asesora komorniczego nie jest wystarczająca do powołania go na stanowisko komornika sądowego, mimo iż powołanie na stanowisko asesora komorniczego decyzją Ministra Sprawiedliwości nie było i nie jest obwarowane dodatkowymi wymogami, jak np. stosunek pracy. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił w styczniu tego roku skargę kasacyjną, podkreślając, że celem regulacji art. 100 było jedynie umożliwienie zatrudnienia w charakterze asesora komorniczego osób, które odbyły praktykę komorniczą i zdały egzamin komorniczy, a nie posiadały odpowiedniego wykształcenia – przewidzianego na nowych zasadach. Jednakże osoby takie, aby być powołanym na stanowisko komornika sądowego winny były uzupełnić wykształcenie i legitymować się wykształceniem wymaganym przez aktualnie obowiązującą ustawę o komornikach sądowych i egzekucji. W okolicznościach opisywanej sprawy dla istotne okazało się, że K. K. w świetle przepisów ustawy obowiązujących do dnia 28 grudnia 2007 r. nie mógłby zostać powołany na stanowisko komornika sądowego, bowiem w tej dacie nie posiadał wykształcenia prawniczego, ani administracyjnego. Tytuł licencjata administracji uzyskał bowiem dopiero w kwietniu 2010 r. NSA jako błędny ocenił pogląd skarżącego, iż wobec nieodwołania go ze stanowiska asesora komorniczego, pomimo rozwiązania umowy o pracę z komornikiem sądowym, nadal zachowuje on status asesora komorniczego uprawniający do zastosowania art.. 12 ust. 2 i 3 ustawy zmieniającej. - Powołanie na stanowisko asesora komorniczego wiąże się z zajmowaniem tego stanowiska, a więc z zatrudnieniem na tym stanowisku – stwierdził NSA. W podsumowaniu NSA stwierdził, że Minister Sprawiedliwości i Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uznały, że na dzień 28 grudnia 2007 r. nie był zatrudniony jako asesor komorniczy i nie legitymował się dyplomem ukończenia wyższych studiów administracyjnych lub prawniczych, dlatego w obecnym stanie prawnym nie mógł zostać powołany na stanowisko komornika sądowego, bowiem w dacie złożenia wniosku o powołanie go na stanowisko komornika winien wykazać się wyższym wykształceniem prawniczym z tytułem magistra. Orzeczenie jest prawomocne. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 lutego 2017 r. (sygn. akt II GSK 5173/16)
Zajęcia komornicze z wynagrodzenia pracownika niepełnoetatowego – podstawy prawne. W przypadku dłużników będących pracownikami stosuje się zasady postępowania egzekucyjnego, które zostało określone w przepisach Ustawy z dnia 17 listopada 1964 roku – Kodeks postępowania cywilnego, zwanej dalej kpc. W omawianym zakresie
Jednym z uprawnień stron w postępowaniu egzekucyjnym jest możliwość wyłączenia komornika. W tym celu należy złożyć stosowny wniosek. Poza komornikiem wyłączyć można także zastępców komornika, asesora, a także aplikanta komorniczego. Komornik prowadzący postępowanie egzekucyjne powinien być bezstronny, podobnie jak sędziowie. Gwarancja bezstronności oraz niezawisłości sądowej wynika z Konstytucji RP. Może wystąpić pewna okoliczność w sprawie, która będzie budzić podejrzenie, co do bezstronności lub niezawisłości komornika lub sędziego. Wówczas strona postępowania ma prawo złożyć wniosek o wyłączenia komornika. Kiedy można złożyć wniosek o wyłączenie komornika? Wyłączenie komornika może nastąpić w dwóch sytuacjach z mocy ustawy oraz na wniosek. Do wyłączenia komornika stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego dotyczące wyłączenia sędziego. Wyłączenie komornika z mocy ustawy: w sprawie, w której jest stroną albo pozostaje z jedną ze stron postępowania w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziaływa na jego prawa lub obowiązki; w sprawach swoich bliskich, mianowicie małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia; w sprawach osób, które są z nim związane z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli; w sprawach osób, w których był pełnomocnikiem jednej ze stron. Powyższe przesłanki wyłączenia trwają nadal po ustaniu małżeństwa, opieki lub kurateli. Komornika wyłączyć można także na jego żądanie albo na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność, która mogłaby wywołać wątpliwości, co do jego bezstronności. Zobacz też: Kiedy sędzia nie może prowadzić postępowania i powinien być z niego wyłączony Procedura składania wniosku o wyłączenie komornika Wniosek taki należy zgłosić na piśmie do komornika, który prowadzi postępowanie. We wniosku należy uprawdopodobnić przyczynę wyłączenia komornika sądowego. Następnie w ciągu 3 dni od dnia złożenia wniosku, komornik ma obowiązek przekazać go do sądu rejonowego. Właściwym będzie tu sąd rejonowy, przy którym działa komornik. Komornik ma obowiązek załączyć do wniosku wyjaśnienia w formie pisemnej. Sąd rejonowy rozpatruje wniosek o wyłączenie komornika w terminie 7 dni od dnia złożenia. Jeżeli sąd rejonowy zadecyduje o wyłączeniu komornika, wskazuje od razu innego komornika, który ma zająć się sprawą. Na postanowienie o wyłączeniu komornika zażalenie nie przysługuje. Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.
zTIUC4. 374 98 95 26 20 111 327 75 186

wniosek o powołanie na komornika