zapytał(a) o 18:13 Nie mam z kim porozmawiać, narzekam na samotność, też tak macie? Może to głupie, co napiszę, ale nie mam z kim rozmawiać, marzę o wyjściu z domu czy do parku. Mam 20 lat i jestem dziewczyną, mieszkam w małym moim problemem jest to, że nie mam przyjaciół. Nie mam nikogo, z kim mogę się spotkać i po prostu porozmawiać. Może to dziwnie zabrzmi, ale często miałam problem z kontaktem międzyludzkim. Ale jedno jest pewne, od zawsze marzyłam, by mieć prawdziwego przyjaciela/przyjaciółkę, ale ludzie zawsze mnie zostawiali. Pierwsza przyjaciółka w podst. zostawiła mnie po 3 latach przyjaźni, bo połączyli klasy i znalazła sobie "nową najlepszą przyjaciółkę". Zaczęły się moje samotne siedzenie w ławce, samotna droga do szkoły i czas po szkole. Po 2 latach przeprosiła i wyznała, że wolała "tamtą", bo miała lepsze towarzystwo, więcej kasy, dosłownie. W gimnazjum nie miałam również nikogo konkretnego, jednak czasem z kimś się pogadało i w ostatniej klasie, rok czasu byłam z pewnym chłopakiem, który mnie zostawił. Po tym jak mnie zostawił nie mogłam odnaleźć się przez 3 lata. Zawaliłam liceum, a "przyjaźnie" w liceum również skończyły się gorzej niż wcześniej. Zostałam wrobiona w coś, przez 2 "przyjaciółki", które były pokłócone to spotykały się ze mną, gdy się nagle pogodziły uznały że to ja rozwaliłam ich przyjaźń bo się wtrąciłam, co było absurdem. Nie będę się nad tym rozdrabniać. Jedyna osoba, której mogłam zaufać - koleżanka, zakończyła znajomość bez słowa dosłownie, gdy znalazł się nowy facet. Zrobiła to bez słowa, ponieważ nie musiała robić tego twarzą w twarz, bo dzielą nas potrafię po prostu wyjść i podejść do kogoś w barze, bo nawet nie mam z kim tam iść. Czasem zagaduje kogoś na facebooku, ale ludzie tylko piszą " na pewno się zgadamy!" i na tym się kończy. Nie chcę tak biegać za ludźmi jak wcześniej. Marzę po prostu o tym, by wyjść 2 razy w tygodniu z kimś do parku i pogadać a nawet nie ma z kim... Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 18:15 ludzie są straszni, weź psa, on będzie Ciebie kochał prawdziwie Grayson odpowiedział(a) o 19:53 Moje przyjaźnie też się ' posypały ' i za bardzo nie mam z kim pogadać, bo nikt nie traktuje mnie poważnie. Co do samotności to się już przyzwyczaiłam. Zamiast na godzinnych rozmowach z kimś, wyjściach na miasto zatapiam się w książkach i odpływam na dobre pół dnia. To pozwala mi zapomnieć, że nie mam do kogo się odezwać. Chociaż mam koleżanki w szkole, to tylko szkoła, nic więcej poza nią nie łączy mnie z tymi ludźmi. Myślę, że powinnaś się przełamać i spróbować wyjść do ludzi. Zawsze możesz też wejść na jakiś chat i porozmawiać z kimś, choć to oczywiśćie nie to samo co rozmowa ' na żywo'. U mnie różnie to bywa. Czasem narzekam na to, że wszyscy się do mnie odzywają, a czasami narzekam na to, że nikogo nie ma. blocked odpowiedział(a) o 11:12 Jak sobie pomócJEŻELI dokucza ci samotność, zastanów się: Czy mogę coś zrobić, żeby poprawić sytuację? Czy nie powinienem wprowadzić w życiu jakichś zmian? A jeśli tak, to jakich? Oto pytania, które pomogą ci dokonać odpowiedniej analizy i znaleźć najlepsze nie muszę zmienić sposobu myślenia?Uczucie samotności chyba nikomu nie jest obce. Ale staje się prawdziwą udręką, gdy trwa przez dłuższy czas. Może to być sygnał, że masz niewłaściwy stosunek do pewnych spraw. Niekiedy problem wynika z tego, jak się zachowujesz w towarzystwie. Zdarza się, że ktoś nieświadomie tworzy wokół siebie barierę, jakby otaczał się drutem kolczastym, zniechęcając innych do nawiązania przyjaźni. Czasem wystarczy po prostu zmienić sposób się nad przeżyciami Sabine, która wyemigrowała do Wielkiej Brytanii. Opowiada: „Potrzeba trochę czasu, żeby nowi znajomi nabrali do siebie zaufania i poczuli się ze sobą bezpiecznie i swobodnie. Można kogoś zapytać o pochodzenie i różne inne szczegóły z jego życia. Mówiono mi: ‚Żadna kultura nie jest lepsza od innych. Z każdej staraj się czerpać to, co najcenniejsze’”. Zgodnie z tą radą ty także szukaj w innych kulturach tego, co warto nie stronię od innych?Zadaj sobie pytania: Czy nie jestem skłonny się odosabniać? Czy gdybym ja był bardziej przyjazny, inni chętniej przyjaźniliby się ze mną? Jeżeli dostrzegasz u siebie taką tendencję, postaraj się być bardziej towarzyski. Trzydziestoletnia Roselise, która przeprowadziła się z Gwadelupy do Wielkiej Brytanii, powiedziała: „Ludzie, którzy czują się samotni, mają skłonność do izolowania się”. Oto jej rada: „Poszukaj osób też sprawiających wrażenie osamotnionych. Wykaż inicjatywę i porozmawiaj z nimi. Niejedna trwała przyjaźń zaczęła się od zwykłego pytania”.Nawiązanie przyjaźni wymaga czasu i wysiłku. Konieczna jest umiejętność uważnego słuchania. Dzięki temu dowiesz się, co interesuje daną osobę, i będziesz mógł z nią o tym pomówić. Pamiętaj, istotą przyjaźni jest wczuwanie się w cudze nie myślę negatywnie?Przeszkodą w zawieraniu przyjaźni może być niskie poczucie własnej wartości. Czy nie myślisz o sobie zbyt krytycznie? Piętnastoletnia Abigaïl z Ghany przyznaje: „Czasem uczucie samotności dopada mnie pod wpływem ponurych myśli. Czuję się wtedy niekochana i niewiele warta”. Jednak gdy będziesz myślał o innych i starał się coś dla nich robić, na pewno nie uznają cię za osobę niewiele wartą. Wręcz przeciwnie, mogą się z tobą zaprzyjaźnić. Dlatego nie wahaj się przejawiać myślenie pomoże ci też rozejrzeć się za przyjaciółmi wśród ludzi niebędących twoimi rówieśnikami. Bliska więź z kimś nieco starszym lub młodszym może ci wiele dać. Abigaïl przezwyciężyła samotność głównie dzięki zabieganiu o przyjaźń osób starszych. Powiedziała: „Z ich doświadczenia dużo się uczę”.Czy się nie odosabniam?Pewną ulgę wielu samotnym osobom przynosi spędzanie długich godzin przed telewizorem, komputerem lub na grach wideo. Ale zaraz po wyłączeniu telewizora czy komputera uczucie osamotnienia odzywa się z tą samą siłą. Elsa, 21-letnia paryżanka, zauważa: „Telewizja i gry wideo działają jak narkotyk, który odurza do tego stopnia, że już nawet nie szukamy przyjaciół”.Oglądanie telewizji pozbawia kontaktów z innymi ludźmi, wymiany myśli oraz możliwości nawiązywania przyjaźni. Podobnie ma się rzecz z grami wideo. Przenoszą człowieka w świat wyobraźni, który po skończeniu zabawy natychmiast znika. Bezcelowe przeglądanie Internetu też bywa ucieczką od rzeczywistości, zarazem jednak naraża na wpływ niemoralnych treści oraz ludzi ukrywających swoją prawdziwą tożsamość. Surfowanie po sieci nie jest dobrym sposobem na zawieranie i pielęgnowanie wartościowych przezwyciężyć samotnośćNie zawsze udaje się szybko wygrać walkę z samotnością. Jednak z tym przykrym uczuciem można się uporać, wprowadzając w czyn Złotą Regułę, podaną przez Jezusa: „Wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, wy też im podobnie czyńcie” (Mateusza 7:12). Gdy więc chcesz mieć przyjaciół, sam staraj się być przyjacielem. Jeżeli chcesz, by inni otwierali się przed tobą, sam otwieraj się przed nimi. Nie licz, że każdy od razu zareaguje pozytywnie, ale po pewnym czasie niektórzy może tak zrobią. A gdyby nawet tak się nie stało, będziesz zadowolony, że w ogóle walce z samotnością może również pomóc następująca rada Jezusa: „Więcej szczęścia wynika z dawania niż z otrzymywania” (Dzieje 20:35). Jeśli poświęcisz czas innym — na przykład pomożesz dziecku w lekcjach, a komuś starszemu w zrobieniu zakupów, posprzątaniu domu czy zadbaniu o ogród — nie tylko poczujesz się szczęśliwszy, lecz być może znajdziesz prawdziwego znaleźć najlepszych przyjaciółA oto jeszcze kilka praktycznych sposobów na to, by wyzbyć się uczucia samotności. Nie zamykaj się w czterech ścianach. Idź do parku lub zrelaksuj się na łonie natury. Kiedy jesteś w domu, wypełnij czas pożytecznymi zajęciami, na przykład szyciem, naprawianiem czegoś albo czytaniem. Ktoś kiedyś powiedział: „Nigdy nie spotkała mnie zgryzota, której nie rozproszyłaby godzinna lektura”. Niejednego dobrze nastraja czytanie biblijnej księgi czynnikiem, który zdaniem specjalistów pomaga zwalczyć uczucie osamotnienia i korzystnie wpływa na zdrowie, jest przebywanie w towarzystwie osób podzielających nasze przekonania religijne. A gdzie znaleźć ludzi przestrzegających Złotej Reguły? W pewnej książce poświęconej różnym ugrupowaniom religijnym tak napisano o Świadkach Jehowy: „W swoim życiu zborowym stanowią społeczność wyróżniającą się okazywaniem sobie nawzajem zaufania i szacunku”.Jezus powiedział uczniom, co jest znakiem rozpoznawczym prawdziwego chrystianizmu: „Po tym wszyscy poznają, że jesteście moimi uczniami, jeśli będzie wśród was miłość” (Jana 13:35). Zatem ludzi praktykujących religię prawdziwą wyróżnia miłość — okazywana przede wszystkim Bogu, a także współwyznawcom (Mateusza 22:37-39).Najlepszym sposobem na pokonanie samotności jest zadzierzgnięcie więzi z Bogiem. Jeśli będzie On naszym przyjacielem, nigdy nie powinniśmy czuć się opuszczeni! (Rzymian 8:38, 39; Hebrajczyków 13:5, 6). blocked odpowiedział(a) o 18:17 Nie narzekam na samotność, mimo że w niej trwam. Praktycznie nie miałem żadnego przyjaciela, znajomości były na poziomie szkolnym - by spytać o pracę domową i takie tam. Nie marzy mi się posiadanie przyjaciela, wolę całe dnie na komputerze przesiadywać. the0mg13 odpowiedział(a) o 18:17 Tak, mam 16 lat i też tak na tym forum, wydaje mi się, średnio Ci pomoże w tym temacie, może spróbuj na jakimś portalu randkowym czy coś w tym typie. Shiya odpowiedział(a) o 18:36 Może miałbym z kim pogadać, ale nie chcę. I nie narzekam, samotność nie jest zła. Nie, ja tak nie mam. Na szczęście mam osoby, z którymi mogę pogadać. Nie jest to jakaś powalająca ilość tych znajomych, ale lepsze to, niżbym była samotna. Przede wszystkim zapomnij o tamtych wcześniejszych, nieudanych przyjaźniach. Było minęło, nie ma co już się nad tym rozżalać. Skoro brakuje Ci towarzystwa, to spróbuj coś z tym zrobić. Chociażby kiedy piszesz z kimś na facebooku i staje na tym "na pewno się zgadamy" - zaproponuj konkretny dzień na jakieś wyjście, nawet do tego baru, czy gdzieś. A wtedy uda Ci się może nawiązać kontakt z innymi ludźmi. Ktoś wyżej wspomniał o psie - według mnie to dobry pomysł. Jeśli masz taką możliwość, to weź psa. Będziesz miała trochę zajętego czasu, kogoś, kto będzie się cieszył na Twój widok, będziesz się nim zajmować, no i zawsze to pretekst żeby wyjść do tego parku chociaż raz dziennie. A nóż spotkasz kogoś znajomego na spacerze.. Shikari. odpowiedział(a) o 20:31 Jacke odpowiedział(a) o 23:22 Lusterko, sama na sam z sobą?Znajdź kogoś równie samotnego i powoli się z nim zaprzyjaźniaj. Przyjaźń to nie jest coś co buduje się w dzień, czy dwa. Ona formuje się latami. Tak, też tak mam. W ławce zawsze siedze sama. Nie rozumiem ludzi w klasie. Nie mam ochoty z nimi rozmawiać, bo wiem, ze i tak z nikim z nich sie nie zaprzyjaźnię. Także w szkole jestem całkowicie samotna. Za to mam kilka takich osób spoza szkoły, z którymi sie czasem spotykam i jest fajnie. Nie martw sie, ty z pewnością znajdziesz takich ludzi, tylko musisz być sobą i się nie zmieniać dla innych ludzi. A wtedy na pewno ktoś zobaczy w tobie swoją przyjaciółkę, koleżankę :) [LINK] Jeżeli chciałabyś z kimś popisać to prosze :) Osoba z która bd rozmawiać nie mówi o tej stronie nikomu i nie musisz sie martwic ze ktos sie o tym dowie, a jeżeli chcesz to załóż Sobie nowe konta na Fb :) Skąd jesteś? Jeśli szukasz pomocy, napisz do mnie na facebooku "Rafał Wolf" blocked odpowiedział(a) o 18:19 Opisz mi siebie. Może coś uda mi się tym zdziałać...Mam podobna sytuacje do ciebie. niema kolezanek kolegow w takich czsach zyjemy twoja misja to znalesc sprzymierzenca niebedzie latwo a spacery po lesie to zmienien na cos bardziej aktywnego mloda jestes Calvo odpowiedział(a) o 19:04 Tell me about it... wcale nie musisz byc z malego miasteczka zeby tego doswiadczyc, najgorzej jest czuc to kiedy w okolo pelno ludzi... Uważasz, że ktoś się myli? lub

nie mam z kim porozmawiac